خورشید به سوگ مصطفی می گرید

مهتـاب به حـال مجتبــی می گـریـد

در مـشــهد دل چه کربلایی برپاست

قومی به شهادت رضا میگرید

هر که بشنیده صداى مجتبى
تا ابد شد مبتلاى مجتبى
سالها بهر حسین باید گریست
تا کنى درک عزاى مجتبى
*‌ *‌ * * * * * * *

تو میراث دوش علی برده ای
که با تو مدینه یتیمی نداشت

*‌ *‌ * * * * * * *
کنار قبر مادرش واویلا
شد تیرباران پیکرش واویلا
*‌ *‌ * * * * * * *
آخر یه روز شیعه برات حرم میسازه
حرم برای تو شه کرم میسازه
*‌ *‌ * * * * * * *
آخر برات یه گنبد طلا میسازیم
شبیه گنبد امام رضا می سازیم
*‌ *‌ * * * * * * *
یه سقا خونه میزنیم با شور و احساس
بالا سر ام البنین مادر عباس
*‌ *‌ * * * * * * *
به آسمان خدا یک ستاره مى پیوست
شهید عشق، به باغ بهاره مى پیوست
گدازه هاى جگر از گلوى یک خورشید
به ماجراى فدک، پاره پاره مى پیوست

شهادت امام حسن مجتبی (ع) کریم اما غریب اهل بیت تسلیت باد